Ik wil mij zo niet meer voelen.
Het verdriet woont in mijn lijf!
Wat een gewicht moet ik mee zeulen.
Een rugzak vol emoties voelt zwaar op je rug. Je borstkas doet pijn, er ligt een steen op je maag, er knalt een drilboor door je slokdarm. Zo wordt het ook weleens beschreven. De dokter vindt geen medische oorzaak. Soms wordt dit niet herkend als rouwen. Maar weet dat heel je lichaam mee rouwt.
Soms denken mensen dat ze in elkaar zullen storten als ze een dierbare zullen verliezen. Ik was hier één van. Ik dacht echt dat een opname in de psychiatrie voor de deur stond. Ik was heel opgelucht dat dit niet nodig bleek te zijn. Dit is voor de meeste onder ons niet nodig. Nochtans was het verdriet onmeetbaar en heftig.
Verdriet wil gezien worden, wil erkend worden, ook al is dit maar heel eventjes. Maar wil je er eventjes langer bij stil staan, dan zijn er wel wat mogelijkheden:
- Praten: praat erover met mensen als jij dit wil. Blijf goed bij jezelf en voel goed of en tegen wie jij hierover wil praten. Merk je op dat je steeds hetzelfde blijft herhalen, dan is het goed om eens een ander thema van het overlijden te bespreken.
- De kracht van schrijven: schrijven schept helderheid in je hoofd en vermindert het piekeren. Het geeft je de kans om je volledig open te stellen en je hoeft geen angst te hebben van de reacties van anderen. Je schrijft puur voor jezelf om je gevoelens en gedachten helder te krijgen. Als je tranen voelt, laat ze maar lopen. Mijn programma "de kracht van schrijven" kan je hierbij ondersteunen.
- Mindfullness: mindfullness gaat over verdriet of gevoelens in het algemeen te accepteren. Er met open aandacht naar kijken zorgt ervoor dat de emotie beter hanteerbaar is. Verdriet mag er zijn.
- Huilen: mijn inziens het beste wat je kan doen als je verdriet ervaart. Durf te huilen. Huilen werkt helend als de emotie direct gelieerd is aan een gebeurtenis zelf of aan de oorspronkelijke wond of trauma. Bijvoorbeeld huilen bij een overlijden. Het huilen voelt kort en hevig en het maakt schoon vanbinnen. Er ontstaat nadien ruimte. Een ruimte die ik dan nadien opvul met dankbaarheid, ik som op waar ik dankbaarheid bij voel. Soms als de pijn te groot is, kan er tijd zitten tussen het daadwerkelijk voelen en de gebeurtenis of wordt verdriet omgezet naar boosheid of vlucht je naar je hoofd. Dit gebeurt onbewust. Huilen werkt dan niet meer helend. In dat geval is het zoektocht naar de gebeurtenis en het bijbehorend verdriet kan dan geuit worden.
- Tekenen/kleien: tekenen of kleien met de ogen dicht. Met gesloten ogen kan je zakken in je lichaam, maak je de beweging van je hoofd naar je lijf. Je ziet niet wat je maakt. Je velt dan ook geen oordeel. Als je voelt dat je tekening of kleistukje bijna af is, kan je geleidelijk aan je ogen openen. Kijk goed naar hetgeen je gemaakt hebt en maak het verder af met je ogen open. Het verdriet krijgt een vorm op papier of in klei. Is het ongewoon? Ja dat waarschijnlijk wel. Helpt het? probeer het eens uit. Wat voor de één werkt, werkt misschien niet voor jou.
Weet ook dat iedere emotie ook weer van vorm verandert of weggaat. Het gaat van heel intens naar een zachtere vorm, van heel donker naar licht. Als je bewust aandacht gegeven hebt aan je verdriet, ga dan nadien iets leuks doen, ga sporten, ga huishoudelijke taken doen, ga werken. Praat over de politiek, over het weer, over alledaagse dingen. Zorg dat je verbonden blijft met het leven.
Rouwen is net die slingerbeweging kunnen maken: van aandacht voor je verlies naar verbondenheid met het leven en weer terug.
Ik lees heel graag hoe jij vorm geeft aan je verdriet en hoe jij de verbinding met het leven in stand houdt? Ik lees heel graag wat je raakt in mijn nieuwsbrief.
Voel jij dat je hierbij ondersteuning nodig hebt, dan kan je me contacteren voor een gratis kennismakingsgesprek. Ik neem binnen de twee dagen contact met je op om het gesprek te plannen. Tijdens het gesprek luister ik naar waar jij tegen aan loopt, ik vertel over mijn aanbod en wie weet gaan we samen op pad.
Wil je graag aandacht besteden aan rouwen via schrijven? Dan kan je eens bekijken of mijn programma "de kracht van schrijven" iets voor je kan betekenen.
met groeten
Griet
Rouwcoach Het zonnige bloempje
P.S. Je kan me ook volgen op Facebook: https://www.facebook.com/hetzonnigeboempjeEen duimpje geven op een bericht zorgt ervoor dat mijn bericht veel goeds kan doen voor rouwenden. Meer mensen kunnen het bericht lezen en zich erin herkennen.
Comments