"Het leven heeft geen zin meer.
Ik wil alleen nog doen wat ik graag doe.
Waarden en normen ... dat heb ik allemaal achter mij gelaten.
Het is alsof mijn fundament is weggeslagen."
Als we iemand verliezen dan gebeurt het vaak dat we ons niet meer veilig voelen. We verlangen naar de persoon die gestorven is. We willen die relatie terug, we willen dat veilig gevoel terug.
We vragen ons af hoe we verder moeten, wat we moeten doen, hoe we ons kunnen aanpassen ook al willen we dat eigenlijk niet.
Rouwen is volhouden. Het is zoals een zonnebloem die iedere herfst weer haar bloem laat vallen en volgende zomer weer gaat bloeien. En soms gebeurt het dat het zaadje een lente overslaat en blijft wroeten in de donkere aarde om zo haar kracht te vinden om weer een mooie zonnebloem te worden, een andere zonnebloem dat wel.
We veranderen als we rouwen. We wroeten net zoals de zonnebloem met onszelf, niet met een stukje van onszelf, nee op alle gebieden: lichamelijk, relationeel, werkgebied, emotioneel... Dat wroeten is zeer zinvol want je krijgt zicht op je eigen kracht. Je ontwikkelt een nieuwe identiteit met de dood van die ene persoon.
Lukt dit voor iedereen? Nee misschien niet maar het kan wel een mooi hulpmiddel zijn om hiermee bezig te zijn.
Wat kan je hierbij helpen?
Je neemt pen en papier. Zorg ervoor dat je 20 minuten niet gestoord wordt. Je schrijft aan één stuk door. Je stopt niet. Je geeft een antwoord op de volgende vragen: wat heeft de overledene voor jou betekent, wat deden jullie allemaal samen, wat neem je van hem of haar mee, waarin heeft die relatie zich volgens jou verrijkt, wat kan je meenemen in jou leven, wat zou jij willen doen van hetgeen hij gedaan heeft? Door een antwoord te geven op deze vragen krijg je meer toekomstperspectief en verbondenheid.
Je neemt een blad papier, stiften en foto's. Je verdeelt het blad papier in drie. Links is het verleden, het midden is nu en rechts is de toekomst. In de drie vakken teken je of plak je een foto van wie of wat je een gevoel van veiligheid gaf of geeft. Voorbeeld: Vroeger: (groot)ouders, een dorp, een jeugdbeweging. Nu: een compliment, vader of moeder worden, promotie maken, een huisdier, je werk. Toekomst: willen een instrument leren spelen, een vriend, een andere job... Op deze manier kan je de veiligheid of bescherming terug integreren in je persoonlijk leven.
We kunnen terug veiligheid voelen, we kunnen terug denken aan de toekomst en geduld is hierbij een mooie gave. Denk aan de zonnebloem die zich pas keert naar het licht als ze heeft zitten wroeten in de aarde.
Vond je het schrijven fijn? Kijk dan eens op mijn website: ik besteed een hele pagina aan mijn aanbod "de kracht van schrijven".
Heb je vragen bij deze blog? Wil je graag een gratis kennismakingsgesprek, klik dan hier. Binnen de twee dagen neem ik contact met je op. We bekijken samen wat jij nodig hebt en wat ik kan bieden.
Warme groeten
Griet
PS: wil je graag meer lezen over misverstanden en rouwen, vraag dan naar het gratis ebook.
Comentarios