Onrust

Martine heeft het liefst dat al haar kinderen thuis blijven. Haar dochter is overleden.

Dirk beslist na het overlijden van zijn vrouw om geen nieuwe relatie aan te gaan.

Nadia krijgt rillingen als ze nu meer dan vroeger met de auto moet rijden. Haar man is overleden.

Ik moet eerlijk toegeven: ik ben niet de dapperste persoon op deze aardbol. Ik spring niet uit een vliegtuig, ik ga geen berg beklimmen, ook skiën, neen het hoeft niet. Het is niet dat ik dit niet wil ervaren. Ik ben wel nieuwsgierig naar het gevoel. Ik denk dan bij deze drie dingen aan een gevoel van vrijheid te kunnen ervaren. Maar nee, ik ga dat niet doen. Ik ben al blij als ik met de auto tot aan de zee geraak.

Maar wat ik hier opsomde belemmert mij niet om te leven zoals ik het wil. Het zou anders zijn als ik niet in de auto zou stappen om naar de zee te rijden omdat ik te bang ben. Het zou anders zijn als ik niet naar winkel zou gaan omdat ik bang ben om besmet te worden. Het zou anders zijn als de angst mijn leven zou belemmeren.

Welke angsten overvallen ons als we iemand dierbaar verloren zijn:

- angst om nog meer te verliezen

- angst voor de dood

- angst voor een nieuw relatie

- angst voor wat er in de toekomst gaat gebeuren

En we weten al langer dat het cruciaal is om niet van de angst weg te lopen. Maar we doen het toch:

Het staat daar.

Gewoon in het midden.

We zien het niet.

We lopen er rond.

En soms kijken we eens.

Maar even snel kijken we weer weg.

We schrikken van wat we zien.

En dan door iets of iemand zijn we verplicht om te kijken. Recht in de ogen.

Je lichaam schreeuwt moord en brand.

Blijf staan en kijk.

Kijk de angst in de ogen.

Soms proberen we het innerlijk gevoel van spanning te verbergen. Maar vaak wordt het dan opgemerkt door anderen en waarschijnlijk hadden we het zelf niet eens door. We zijn zo gewoon geraakt aan het verbergen van de onrust. De lichamelijke signalen worden genegeerd. We worden prikkelbaar en we reageren geagiteerd.

Hoe kan jij de eerste signalen van onrust bij jezelf opmerken?

1. Denk aan iets waar jij rustig van wordt: muziek, de zee, ademen, meditatie, een plek waar je altijd rustig bent en check dan je lichaam. Hoe voelt het om ontspannen te zijn? Wat doet het met je ademhaling? Wat doet het met je spieren?

2. Denk aan een moment van onrust of denk aan iets wat je heel stresserend vindt: hoe voelt het om stress te ervaren in je lichaam, waar voel jij het, wat doet het met je ademhaling, wat doet het met je spieren? Wat doet het met je gedachten?

3. Probeer te grijpen wat de eerste signalen zijn in je lijf bij onrust. En teken dit, teken je lichaam en duidt het aan of schrijf het op of zet het om in een muziekstuk als je een instrument bespeelt of zet het om in een dans of schrijf het op een kaartje en beeld het uit.

4. Sla een dekentje om je schouders en adem weer rustig.

Het zal altijd een oefening blijven om de eerste signalen van onrust op te merken. Dan zal het een tijdje beter gaan en dan zal de alertheid weer afnemen. Je kan steeds weer opnieuw beginnen tot het een nieuwe manier van leven is.

Ervaar jij na een verlieservaring onrust in je leven en het belemmert je in je dagelijkse bezigheden. Dan is een gratis kennismakingsgesprek een eerste stap: klik dan hier. Binnen de twee dagen neem ik contact met je op. We bekijken samen wat jij nodig hebt en wat ik kan bieden.

Warme groeten

Griet

P.S. Over rouwen bestaan veel misverstanden. Ook deze kunnen onrust geven. Wil jij meer info over misverstanden, mythes, oordelen over rouwen : stuur me dan een mail info@hetzonnigebloempje.be. Je krijgt van mij een gratis, waardevol, dun e-book waarin verschillende misverstanden beschreven staan.