Ze laat een gat na dat onmogelijk te vullen is.
Ik wil dat gat dicht naaien en de draad breekt.
Ik loop rond met een groot gat in mijn hart.
Dit zijn drie uitspraken van drie verschillende mensen die aan het rouwen zijn. Het geeft uitdrukking aan de pijn die ze voelen, de leegte die het verlies met zich meebrengt en het gemis. En de leegte voelt, hoe contradictorisch het ook lijkt te zijn, zeer zwaar.
Het is een zoektocht om hiermee om te gaan, om terug betekenis en invulling te geven aan die leegte. Chocolade, medicatie, iets gaan kopen, eten, alcohol en gamen zijn maar enkele voorbeelden hoe we proberen het gat te dichten. Een verslaving kan om de hoek gluren. Maar het heft het gemis niet op.
Missen is meer dan alleen maar terugdenken aan. Het is een pijnlijk gevoel. We voelen iets drukken op onze borst, het voelt alsof onze slokdarm toegeknepen is of we voelen een gat in onze maagstreek. Een grootmoeder zei tegen me: "ik wil dat gat dicht naaien maar de draad breekt iedere keer weer." Ze verloor haar kleinkind en ook het contact met haar dochter was nadien anders. We veranderen nadat iemand dierbaar gestorven is. Het heeft een invloed op heel ons zijn.
Heb je al eens nagedacht over wat missen voor jou betekent? Mis jij het gevoel van samen zijn, mis je de veiligheid, mis je de babbel of mis je de humor? Schrijf er een gedicht over en eindig met je verlangen. Niet nadenken, laat je hart en je handen het werk maar doen. Geef ook een titel aan het gedicht. Het gaat erom om ook ruimte te geven aan het gemis en het verlangen. Schrijf kritiekloos en nieuwsgierig en dan kom je tot een dieperliggende waarheid die je vrij maakt. Je weet tot in de diepste kern "dit is waar het om draait". Als dat gebeurt zal je opluchting en vrijheid voelen. Er wordt ruimte gecreëerd. Ik vul de ruimte dan op met dankbaarheid, waar ben ik dankbaar voor en ik kan weer verder met de orde van de dag.
De gevoelens die loskomen bij het schrijven kunnen weer de aanleiding geven tot het volgend gedicht of schrijfwerk. Maar emoties moeten ook geuit worden, schrijven alleen is niet voldoende: ween indien nodig, scheld als een viswijf (is echt heerlijk), vertel over de schaamte tegen je coach of roep heel hard. Uiteraard doe je het schelden niet tegen iemand anders, doe het als je alleen bent of vraag hulp aan een coach.
Susan Smit eindigde haar artikel over de helende kracht van schrijven met de volgende zin: "ga zitten, blijf zitten. Beluister jezelf. Schrijf." Een mooiere afsluiter kan ik niet bedenken.
met groetjes
Griet
Rouwcoach Het zonnige bloempje
PS1 Ik ontwikkelde een programma "de kracht van schrijven": Je bent aan het rouwen, er zijn zoveel gedachten in jouw hoofd. Je hebt het gevoel dat ze je zot maken. Je maakt je zorgen, je piekert en je droomt er misschien zelfs over. Ontdek dan de kracht van schrijven. Wie weet kan het jou verder helpen. Benieuwd? Klik dan hier.
PS2 Ik kan je ook de ruimte bieden om je gevoelens te delen, om ze samen te dragen. Bij mij mag jouw rouw er zijn. Ik ken het, ik heb het ook meegemaakt en het leven kan terug beter worden. Niet met een toverstokje, maar wel door te leren van mijn kennis, door ruimte te maken voor jouw gevoelens en te ontdekken wat je deugd doet. Daar help ik je bij als rouwcoach. Meld je hier aan voor een gratis kennismakingsgesprek.
Comentarios