There ara moments which mark your life. Moments when you realize nothing will ever be the same and time is divided in two parts: before this and after this. - John Hobbes
Parel van de pijn?
Een persoonlijk groeiproces komt vaak voor bij mensen die rouwen. Patronen worden doorbroken, het vermogen om met tegenslagen om te gaan is groter geworden, ook in de relatie met andere mensen worden veranderingen geconstateerd: milder, empatischer, sensitiever, wijzer dan voordien. Het wordt ook wel de parel van de pijn genoemd. Een mooie naam hè. Maar wat ook is: we willen stuk voor stuk de parel terug afgeven als we onze dierbare overledenen hiermee terug zouden krijgen.
Vinden we de parel vanzelf?
Nee, het is hard werken. Het is door de donker (wanhoop, paniek, angst, schaamte, onveiligheid) gaan en er ook weer uit komen. Door het verlies te verinnerlijken, te verweven en door het contact met onszelf te zoeken vinden we de pareltjes. Het rouwproces is doorlopen, de gevoelens zijn verkend en gevoeld, vroegere verliezen worden verteld en zijn begrepen en ons innerlijk kind kijken we in de ogen. Ergens op ons pad zijn we een aantal kwaliteiten/eigenschappen kwijtgeraakt. Door het rouwproces te doorlopen vinden we ze terug: een bron van nieuwsgierigheid, openheid, creativiteit, speelsheid en energie. Het is er en wil gevonden worden.
Wat als we de parel niet vinden?
Soms kan het heel lang duren of het kan ook zijn dat we de parel niet vinden. De pijn is te groot. Respect hebben voor je eigen pijn, word vriendjes met je pijn. Respect van je omgeving voor jouw pijn is ook essentieel en helpend.
Hoe vond ik de parel?
Hoe raar het misschien ook klinkt, ik wou weten hoe rouwen werkt. Ik ging opzoek naar informatie, eerst via het internet, dan via boeken en dan door het volgen van opleidingen.
Ik zocht hulp: ik ontwarde mijn gevoelens door het exploreren van mijn lichaam. Ik leerde bij wijze van spreken langs mijn gevoel te gaan zitten. Ik begreep mijn gevoelens en besefte waarom ik ze had. Ik had de zin "de achterkant van liefde" geplakt op mijn frigo.
Dan begon ik te vechten tegen mijn gevoelens. Ik heb wel duizend keer tegen mezelf gezegd "ik wil dit niet meer voelen". Ik zocht andere hulp en kwam terecht bij EFT. Op deze manier lukte het me om de gevoelens voor langere tijd te verdragen.
Ik vond antwoorden op de vragen die ik me al van in het begin stelde: de waarom vraag en het bijbehorende schuldgevoel. Door het iedere keer opnieuw vertellen van mijn verhaal, iedere keer op een ander manier, met nieuwe inzichten en nog steeds met ondersteuning van EFT kwam ik tot een verhaal waarmee ik vrede had en nog steeds heb. Ik kon mezelf troosten, wist wat ik van hem mee wou nemen en wist ook wat ik achter wou laten.
De confrontatie met angst en onzekerheid bracht me naar mijn eigen geschiedenis: welke verliezen had ik meegemaakt die nu op een grote invloed op mij hebben. Ik ontdekte dat (ook al heb ik er niet zoveel herinneringen aan, mijn lichaam wist het nog wel) het sterven van mijn bompa die met mij rond reed op de fiets een grote impact op me had alsook in het ziekenhuis liggen op mijn zesjarige leeftijd. Het was in die tijd nog niet de gewoonte dat ouders bleven overnachten in het ziekenhuis.
Via EFT kreeg ik dit vlot verwerkt, beperkende overtuigingen gingen minder hard spelen en de gevoelens kon ik accepteren. Ik besloot dan ook om een opleiding te volgen rond EFT want dit werkte wel en het is ook een zachte, grondige benadering van de verliezen die ik meemaakte.
De pijn van het verlies is nog voelbaar, ik kan er contact mee maken maar het verlies hoort nu bij mij. Ik sta in het leven: ik ben nu rustiger dan voor het overlijden. Ik ben niet meer zo snel getriggerd. Ik heb mezelf opnieuw gevonden (! ook al is dit steeds opnieuw in beweging). Mijn vriendin zei het op deze manier: jij straalt en je hebt meer energie. En ja dit heeft toch wel lang geduurd.
Op basis van mijn eigen ervaringen en op basis van de opleidingen die ik volgde stippelde ik een weg uit om samen met jou te gaan. Op mijn website staat de uitleg aan de hand van een metafoor: draai met de zonnebloem mee je toekomst in.
Veel liefs
Griet
P.S.1 Ik startte met een facebookgroep:
Wil jij jouw ervaringen maar ook je groei met mensen delen die voelen wat rouwen is, wees dan welkom. Dan ga jij je goed voelen in de groep. Het is een groep die luistert naar je twijfels, je gevoelens, de moeilijkheden die jij ondervindt tijdens de rouw, maar ook de persoonlijke groei of successen in de verf wil zetten.
P.S.2 Wil jij graag ondersteuning in je rouwproces, meld je dan hier aan en ik neem binnen de twee dagen contact met je op voor een gratis kennismakingsgesprek.
P.S.3 Je kan me ook volgen op facebook. Je krijgt tijdens de weekdagen inspiratie rond rouwen. Als je hier klikt dan kom je op mijn bericht rond vakantie en rouwen.
コメント